Fyri fuglaáhugað er Mykines eitt stað, sum má vitjast, tá ið ein er í Føroyum. Tað er torført at koma nærri fuglunum enn, tá ið ein gongur nær við stóra lundalandið og sær bjørg, sum eru full av ritum og súlum.

Farið varliga í náttúruna

Vit elska fuglarnar, og tí biðja vit teg fara varliga inn í náttúruna. Halt teg til stígarnar, tá ið tú gongur á heiðunum, og hygg altíð niður, so tú ikki traðkar á reiðrini. Koyr ikki hondina inn í holur og flúgv ikki dronu nær við reiðrastøð. Um fuglarnir byrja at sveima rundan um teg ella geva ávaringarljóð, ert tú helst komin ov nær reiðrinum. Lat vera við at royna at finna reiðrið ella ungar. So leingi tú ert nær við ungarnar,  eru vaksnu fuglarnir undir trýsti, og tey hava minni tíð til at finna føði ella halda eggini heit. Tí er best at fara frá beinanvegin ella eygleiða fuglarnar frá tryggari frástøðu.

Um tú sært ungar burtur frá reiðrinum og uttan vaksin fugl nærhendis, lat ungarnar vera. Nerta aldrin egg ella ungar. Tað er heilt vanligt, at ungar fara úr reiðrinum og ganga runt. Lat ungarnar vera órørdir og far burtur frá staðnum.

Les meira um teir fuglar í ókeypis bóklinginum "Birds of the Faroe Islands," sum tú kanst lesa her.

Lundar

Lundarnir eru størsta áhugamálið á Mykinesi. Tað eru fá støð, har ein kann koma so nær lundunum sum á Mykinesi. Lundarnir eru sjófuglar og liva mest á sjónum. Tí koma teir bara á land fyri at reiðrast. Fyrstu lundarnir koma til Føroya í endanum av apríl ella byrjanini av mai. Tó, tá teir fyrst koma, brúka teir ikki nógva tíð á landi, men halda seg á sjónum. Her finna ungir fuglar sín lívslanga maka, og lundarnir verða á havinum, til teir eru til reiðar at reiðrast.

Lundarnir koma á land
Eftir eina tíð á sjónum byrja lundarnir at fyrireika reiðrini. Eitt reiður er eitt hol ella gongd, ið er meira enn ein metur djúpt í lendinum, har lundarnir reiðrast. Tey finnast serliga í torvi oman fyri bjørg, sum venda móti havinum. Tá hetta skal gerast, koma lundarnir í stórum tali á land á Mykinesi. Hetta hendir vanliga miðskeiðis í juni.

Lundungar
Tá ið ein gongur í økjum, har lundar hava reiður, er tað umráðandi at ansa sær. Tú skalt altíð halda teg til stígarnar og ikki steðga á stígnum, fyri at órógva so lítið sum til ber. Um lundarnir byrja at sveima runt um teg, ert tú helst ov nær reiðrunum.

Lundarnir reiðrast undir jørðini beint við stígarnar. Tí er tað sera týdningarmikið at vita, hvar tú skalt ganga og ikki gerast standandi! Steðgar tú á stígnum, verður tað ein forðing fyri lundarnar, sum halda seg burtur frá lundungunum, og hetta kann føra til hungur hjá lundungunum.

Lundungarnir verða klaktir úr eggunum í juli mánaði, men teir fara ikki úr holuni tær fyrstu vikurnar. Vanliga fara teir úr holunum miðskeiðis í august, men av tí at teir enn ikki duga væl at flúgva, eydnast tað ikki øllum at koma til havs. Í endanum av august eru teir flestu lundarnir farin aftur á hav.